ഇനി ജീവന്
വെടിയുന്ന ഒരു പിടച്ചില്..,
ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന
ഒരു മിടിപ്പ്..,
മങ്ങിയ നേര്വരകളുടെ
ഒരു കാഴ്ച ..,
അവസാന
ശ്വാസത്തിന്റെ ഒരു നെടുവീര്പ്പ്..,
ശ്വാസനാളിയിലൊളിപ്പിച്ച
ഒരു വാക്ക്...
ഇനിയെനിക്ക്
മടങ്ങാം..
കേള്വി മാത്രമുള്ള
നമ്മുടെ
നഷ്ടസ്വര്ഗങ്ങളിലെക്ക്...
സ്വപ്നങ്ങളില് നീ
വരച്ചുകാട്ടിയ
മഞ്ഞവെയില്പ്പാടങ്ങളിലേക്ക്..
കണ്ണീരു വറ്റിയ ഇളം
നീല നിഴലുള്ള
കടല്ത്തീരത്ത്..
ജീവിതഭാരങ്ങളുടെ
ഇടവേളകളില്ലാതെ
നമുക്ക്
പ്രണയിക്കാം..
ഒടുവില് നമുക്ക്
മുന്നില്
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഒരു
നിറച്ചാര്ത്ത്..
ചുറ്റും കുളിരുന്ന ജീവാഗ്നി..
നമ്മള്..........
ഒരേ താളം പേറുന്ന
രണ്ടാത്മാക്കള്....
എന്നില് നീയും..
നിന്നില് ഞാനും...
ഇത് മരണമോ പുനര്ജനിയോ???
ആശംസകൾ
ReplyDeleteഇനിയെനിക്ക് മടങ്ങാം..
ReplyDeleteകേള്വി മാത്രമുള്ള നമ്മുടെ
നഷ്ടസ്വര്ഗങ്ങളിലെക്ക്...
കൊള്ളാം വളരെ നല്ല വരികളാണ്...!!!
ഇനി മറ്റൊരു ഒന്ന് രണ്ട് വാക്ക്....
ഈ കമന്റിനുള്ള വേർഡ് വെരിഫിക്കേഷൻ ഇല്ലാതാക്കണമെന്ന് വിനീതമായ അപേക്ഷ സമർപ്പിക്കുന്നു.. ബെർതെ റോബോട്ട് എന്ന് പറഞ്ഞ് കളിയാക്കരുത് :)
വായനക്ക് നന്ദി..അപേക്ഷ സ്വീകരിച്ചു.എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒഴിവാക്കിയേക്കാം.. :)
ReplyDeleteനല്ല കവിത. ഹൃദയസ്പര്ശി എന്ന് ഉറപ്പിച്ച് പറയാം.
ReplyDelete