Saturday 28 June 2014

the wishlist....








ഒരിക്കല്‍ മാത്രം തിരികെ പോവണം,
അന്നെവിടെയോ കണ്ണുകള്‍ മറന്നുവെച്ച്പോന്ന
വസന്തത്തിന്റെ നൂറുനിറങ്ങള്‍
ഹൃദയത്തില്‍ നിറച്ച്,
അത് ഒരു നിശ്വാസത്തില്‍ ചോര്‍ന്നു
പോവാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി
മാത്രം പിന്നീടൊരിക്കലും കരയാതിരിക്കണം...

നീ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന
രഹസ്യങ്ങളുടെ പാതി
തട്ടിപ്പറിച്ച അപ്പൂപ്പന്താടികളോട്
ഇനിയൊരിക്കലും കലഹിക്കില്ലെന്നു
പറയണം...

നമുക്ക് വേണ്ടി മാത്രം
പൂക്കുന്ന മരച്ചില്ലകളില്‍ കയറിയിരുന്ന്‌,
അരൂപികളെപ്പോലെ
നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പാട്ട് മൂളണം...

നിന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കിയിരുന്ന
നീലരാവുകള്‍ക്കൊടുവില്‍
ഒന്നും പറയാതെ
തനിച്ചാക്കിപ്പോയതിന് മാപ്പ് ചോദിക്കണം...

എഴുതിത്തീരാത്ത എന്‍റെ
കവിതകളിലൊക്കെയും
നീ വിരഹം കുറിച്ച് വെച്ചത്
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചത് ഏറ്റുപറയണം...

നമ്മുടെതെന്ന് മാത്രം പേരുള്ള
കുറെ പാട്ടുകള്‍ക്ക്ചെവിയോര്‍ത്ത്
ഓര്‍മകളുടെ ചുഴിയില്‍
വീണു മരിക്കണം...

തനിച്ചായിപ്പോയ സ്വപ്നങ്ങളിലൊക്കെയും
നീ വരുമെന്ന്‍ കൊതിച്ചിരുന്നുവെന്ന്
ഒരിക്കലെങ്കിലും നിന്‍റെ
കണ്ണുകളോട് പറയണം...

ഇന്നും മഴവയലുകളുടെ
ഓരം ചേര്‍ന്ന് നടക്കുമ്പോള്‍ നീ എന്റെ
കൈചേര്‍ത്തുപിടിക്കാറുണ്ടെന്നോര്‍ത്ത്
പുഞ്ചിരിക്കണം...

എല്ലാ വെളിച്ചങ്ങളും കെട്ടുപോയ
ഒരു നിറഞ്ഞ ആകാശംപെയ്തുതോരും വരെ
നീ കണ്ണീരൊഴുക്കിയിട്ടും
നിന്നിലേക്ക്‌ തിരികെ വരാനാവാത്ത
നാളെകളെയുപേക്ഷിച്ചു കടന്നുകളയണം....

ഇനിയൊരിക്കല്‍ മാത്രം
നിനക്ക് മാത്രം മനസ്സിലാവുന്ന ഭാഷയില്‍,
ഹൃദയം കൊണ്ട് പ്രണയിക്കാന്‍
മരണം കൊണ്ടെങ്കിലും
മറ്റൊരു ജന്മം കടം കൊള്ളണം.

Friday 27 June 2014

ജീവിതാസക്തിയുടെ സ്നേഹത്തുടിപ്പുകൾ....

അലറി പെയ്യുന്ന
മഴയോടൊപ്പം ഒരു
ട്രാഫിക് ഐലൻഡിൽ
തനിച്ചായിപ്പോവുമ്പോൾ,
മഞ്ഞവെളിച്ചങ്ങളുടെ
വേഗത പടർത്തുന്ന
മരണാസക്തിയെക്കുറിച്ച്,

ഇരുണ്ട റെയിൽപ്പാളങ്ങൾക്ക്
കീഴെ തണുത്ത ജലപാളികളുടെ
ആഴങ്ങളിൽ നിന്ന് പതഞ്ഞുയരുന്ന
മരണവിളികളെക്കുറിച്ച് ,

സൂചിമുനകളിൽ ഓരോ വട്ടവും
പുളഞ്ഞു കയറുന്ന
ഒരു തുള്ളി രക്തം
കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന
മരണഭയത്തെക്കുറിച്ച്‌ ,

സ്വപ്നങ്ങളിലെ ഒരു
മഞ്ഞമന്ദാരം തണുത്തുറഞ്ഞ്
ഇല്ലാതാവുന്നത് പോലെ
ഓർമകളുടെ ഒരു വസന്തം
അകന്നു പോവുന്നതിനേക്കുറിച്ച്‌,

നിന്നോട് പുലമ്പാതിരിക്കുന്നത്,

ഇപ്പോഴും നിന്റെ കണ്ണുകളിലെ
ഭയം തറഞ്ഞു കയറുമ്പോൾ
നോവുന്നത്,
എന്റെ ജീവിതാസക്തിയുടെ
സ്നേഹത്തുടിപ്പുകൾക്കാണ്......