ഒരിക്കല് മാത്രം തിരികെ പോവണം,
അന്നെവിടെയോ കണ്ണുകള് മറന്നുവെച്ച്പോന്ന
വസന്തത്തിന്റെ നൂറുനിറങ്ങള്
ഹൃദയത്തില് നിറച്ച്,
അത് ഒരു നിശ്വാസത്തില് ചോര്ന്നു
പോവാതിരിക്കാന് വേണ്ടി
മാത്രം പിന്നീടൊരിക്കലും കരയാതിരിക്കണം...
നീ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന
രഹസ്യങ്ങളുടെ പാതി
തട്ടിപ്പറിച്ച അപ്പൂപ്പന്താടികളോട്
ഇനിയൊരിക്കലും കലഹിക്കില്ലെന്നു
പറയണം...
നമുക്ക് വേണ്ടി മാത്രം
പൂക്കുന്ന മരച്ചില്ലകളില് കയറിയിരുന്ന്,
അരൂപികളെപ്പോലെ
നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പാട്ട് മൂളണം...
നിന്റെ കണ്ണുകളില് നോക്കിയിരുന്ന
നീലരാവുകള്ക്കൊടുവില്
ഒന്നും പറയാതെ
തനിച്ചാക്കിപ്പോയതിന് മാപ്പ് ചോദിക്കണം...
എഴുതിത്തീരാത്ത എന്റെ
കവിതകളിലൊക്കെയും
നീ വിരഹം കുറിച്ച് വെച്ചത്
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചത് ഏറ്റുപറയണം...
നമ്മുടെതെന്ന് മാത്രം പേരുള്ള
കുറെ പാട്ടുകള്ക്ക്ചെവിയോര്ത്ത്
ഓര്മകളുടെ ചുഴിയില്
വീണു മരിക്കണം...
തനിച്ചായിപ്പോയ സ്വപ്നങ്ങളിലൊക്കെയും
നീ വരുമെന്ന് കൊതിച്ചിരുന്നുവെന്ന്
ഒരിക്കലെങ്കിലും നിന്റെ
കണ്ണുകളോട് പറയണം...
ഇന്നും മഴവയലുകളുടെ
ഓരം ചേര്ന്ന് നടക്കുമ്പോള് നീ എന്റെ
കൈചേര്ത്തുപിടിക്കാറുണ്ടെന്നോര്ത്ത്
പുഞ്ചിരിക്കണം...
എല്ലാ വെളിച്ചങ്ങളും കെട്ടുപോയ
ഒരു നിറഞ്ഞ ആകാശംപെയ്തുതോരും വരെ
നീ കണ്ണീരൊഴുക്കിയിട്ടും
നിന്നിലേക്ക് തിരികെ വരാനാവാത്ത
നാളെകളെയുപേക്ഷിച്ചു കടന്നുകളയണം....
ഇനിയൊരിക്കല് മാത്രം
നിനക്ക് മാത്രം മനസ്സിലാവുന്ന ഭാഷയില്,
ഹൃദയം കൊണ്ട് പ്രണയിക്കാന്
മരണം കൊണ്ടെങ്കിലും
മറ്റൊരു ജന്മം കടം കൊള്ളണം.
നിന്റെ കണ്ണുകളില് നോക്കിയിരുന്ന
ReplyDeleteനീലരാവുകള്ക്കൊടുവില്
ഒന്നും പറയാതെ
തനിച്ചാക്കിപ്പോയതിന് മാപ്പ് ചോദിക്കണം...
ആശംസകൾ