നോവിന്റെ തുരുത്തുകളില്
തനിച്ചായ കാല്പ്പാടുകള്..;
സങ്കീര്ണമായ ജന്മരഹസ്യം
മുരടിപ്പിച്ച മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടുകള്..;
ചോരവറ്റിയ വിരല്ത്തുമ്പില്
ചിതറിപ്പോയ വളപ്പൊട്ടുകള്..;
വെട്ടിമാറ്റിയ കൈപ്പത്തിയില്
ഉറഞ്ഞുപോയ അവകാശങ്ങള്..;
എല്ലാവരും ഒത്തുചേര്ന്നത്
ഒരു അര്ദ്ധവിരാമത്തിലായിരുന്നു.
ഇരുട്ടിന്റെയും വെളിച്ചത്തിന്റെയും
വിലപേശലുകള്ക്കൊടുവില്
അവര് മാഞ്ഞുപോയി,
പിന്നീട് ഉറങ്ങാന് നേരമില്ലാത്ത
മനുഷ്യരുടെ ഇരുണ്ട സ്വപ്നങ്ങളില്
നിലവിളികളായി പുനര്ജനിച്ചു..
Valare nannayitund.nala saily...:-)
ReplyDeleteകവിത കൊള്ളാം
ReplyDeleteഅക്ഷരങ്ങൾ വലുതാക്കൂ